Ik heb het, geloof ik, nooit beter willen weten dan een ander. Ik weet niet waarom, immers: je kunt toch gewoon iets weten? Het kan volstrekt toevallig zijn waarom je iets weet en toch… Hoeveel inkijk kan een mens tolereren in zijn gedachtenwereld? Ah, dus deze meneer weet dat siroop uit het Arabisch (sarap) komt? Dan fantaseert hij vast ook over op sex beluste fotomodellen. Of over een oud kasteel. Fotomodellen in een oud kasteel. Een doosje lucifers. Een clown. Net zei hij al hoe laat het was en een horloge had hij niet, dus spiekt hij op klokjes en in huiskamers; ja: deze meneer is een inbreker, grapjas, een pyromaan, een tiran. Maar ook is het, dat ik juist meen zoveel te moeten weten en het dan toch niet weet. O, zeker, nu weet ik dan dat de P in het serienummer van een bankbiljet de landaanduiding voor Nederland is, maar waarom P? En welk land heeft de T? En waarom zijn er in Duitsland drie drukkerijen voor bankbiljetten (en zelfs vijf muntfabrieken) en in andere landen maar één? Hoe kan het dat er in Engeland (!) eurobiljetten worden gedrukt? En waarom weet deze meneer dit allemaal niet, terwijl hij toch zo veelbelovend nog de P als Nederlands identificeerde? Schaamte, schaamte, schaamte.