Het bleef tot ver in de jaren negentig. De magische bijklank van 2000 en verder. 2000 was De Toekomst. Een wereld achter de horizon. Een nieuwe tijd. Het jaar kreeg een waardige opmaat met het millenniumprobleem. Dit probleem, vergelijkbaar met het niet gelijk lopen van je kookwekker (voedselvergiftiging! brandgevaar! schrikeffecten! nalatigheid! ongemak!), werd tot magische proporties opgeblazen. Wereldleiders vergaderden er over. Geen vliegtuig mocht op 1 januari nog de lucht in. En toen was het 2000. Wat ik in 2000 gedaan heb, ben ik vergeten. Misschien was er iets, maar het kan ook jaren eerder of later geweest zijn. Er was hoogbouw, zeker, een zich uitbreidende Europese Unie, er was optimisme, dat ook, de Verenigde Staten kregen hun eerste keizer (benoemd door de Kerk en het Hogerechtshof), Nederland won twaalf (twaalf!) gouden medailles op de Olympische Spelen en de IT-sector reed in glanzende limousines de 21ste eeuw binnen, wachtend op 19 januari 2038 wanneer er precies 2 147 483 648 (2 tot de 31ste macht) seconden zijn verstreken sinds 1 januari 1970, de UNIX epoch. Maar tegen die tijd ligt 2000 al weer heel ver achter ons.