Hoe de toekomst er uit zal zien, blijft onvoorspelbaar. Zouden er bijvoorbeeld nog koeien in de wei lopen, een beeld dat we anno 2006 al minder en minder zien? Misschien neemt de intensieve veehouderij een zodanige vlucht dat ook de koe uit het landschap verdwijnt. Maar aan de andere kant misschien worden in de toekomst heel andere wegen bewandeld en krijgt ons vee juist weer de ruimte. Men kan niet weten. Mocht de koe voorgoed op stal gaan, dan deelt het dier, als altijd, het lot van zijn hoeder: de opgehokte mens. De mens die de buitenlucht niet meer verdragen kan. Ziek wordt van zonlicht en zwak van de lucht. De mens die in dichte ruimtes de ideale condities schept voor zichzelf en die - maar wie zal het zeggen - niet beter weet, niet anders zou willen, het beter heeft dan wij ooit denken konden; de cijfers zullen hem niet tegenspreken, noch zijn meetinstrumenten, noch zijn leiders. De mens die weet dat het vroeger wel anders was, maar was het beter? Nee. Je bent wat je eet, zegt men wel. Maar zegt men dit in 2046 nog?