Het is een verhaal dat in vele nevelen is gehuld: dat van de eerste mensen in Europa, van wie wij zo weinig weten en dat weinige weten wij dan ook weer niet zeker, zodat het zelfs maar de vraag is of de eerste mensen zelfs maar in de verste verte verwand waren aan de moderne mens, maar dan toch kunnen we het gevoel niet kwijtraken van verwandschap, ookal weten wij niets meer over de cultuur van de Neanderthalers die met zekerheid geleefd hebben in Gibraltar of de Cro-magnonmens die met zekerheid geleefd heeft in de Dordongne. Zo fascinerend, maar evenzo ver van ons vandaan zijn de rotstekeningen van Lascaux: hoe kunnen we ons voorstellen dat het géén mensen zoals wij waren die deze tekeningen hebben achtergelaten en hoe weinig kunnen wij of zullen wij ooit weten over onze hele verre, niet meer traceerbare voorouders, van wie zelfs de Basken, zouden zij al tot de oorspronkelijke bewoners van Europa gerekend kunnen worden, vervreemd zijn geraakt. Niemand anders kan ons dan ook het verhaal vertellen dat op de muren van de grotten getekend staat. Niemand anders dan de mens die ze zo sprekend getekend heeft in een ver ver ver verleden.