De democratie is goed voor de elite (want het bevestigt haar legitimiteit), het communisme voor de armen. Want wie weinig bezit, deelt alles; (Doch wie niets bezit kiest voor lijfsbehoud). In het naoorlogse Italië komen beide systemen samen, alle tegenwerking van de Amerikanen ten spijt. Knarsetandend moesten zij toezien hoe het communisme in Italië stand hield, zo ook in de stad Napels. Maar Italië blijft Italië, fascistisch, communistisch, katholiek of anderszins. De (communistische) burgemeester van Napels was de broer van een stoplichtenfabrikant en dus duurde het niet lang of Napels zou de stad worden met de grootste stoplichtendichtheid ter wereld. Ten gevolge hiervan rijden de Napolitanen vrijelijk door rood, wat minder erg is dan wij op het eerste gezicht zouden denken. Terwijl in Griekenland, Spanje en Portugal de marionettenregimes van de VS werden gevestigd, behield Italië zijn vrijheid, zij het met inbegrip van de maffia. De aanhoudende strijd tegen de misdaad bracht het stadsbestuur van Napels er onlangs toe om gratis horloges uit te delen aan toeristen, opdat hun eigen exemplaren niet gestolen wordt. Of de horlogefabrikant een neef is van de burgemeester, vermeldt de historie niet.