Waar droomde je van in de jaren '80? Van de liefde uiteraard. maar ook wel van vrede. En vrede, dat betekende toen: de val van de Muur. Al die tijd, sinds 1945, was het vrede gebleven in Europa, maar we hadden er wel een lelijk litteken aan overgehouden dat dwars door Duitsland liep, zodat er nu twee Duitslanden bestonden: een West- en een Oost-, en twee Berlijnen, de gedeelde stad. Als er iemand niet van zins was om toe te geven dan was het Breznev, zo wisten wij, en toen Brezjnev gestorven was, was er Reagan, die er van zijn kant nog eens een schepje bovenop deed. Maar halverwege de jaren '80 komt er opeens licht aan de horizon. Michael Gorbatsjov is de gedroomde wereldleider die een einde weet te maken aan de Koude Oorlog. Tenenkrommend moest hij vervolgens toezien hoe Helmut Kohl zich opwierp als de grote man van het herenigd Duitsland, zo overrompelend en brutaal dat de oppositie verstomde en er van alle feestvreugde van 1989 niets meer overbleef. Het litteken was verdwenen, maar een droom was voorbij.