Geluk Tien minuten ben ik gelukkig geweest. En na die tien minuten nog tien. En toen nog eens tien. En na die tien weer tien en nogmaals en nogmaals. Dus vertel mij niets over het geluk. Geluk is tijdgebonden. Er zijn minuten die nooit voorbij lijken te gaan. Soms zijn het niet meer dan seconden die je voor altijd zou willen vasthouden, als je kon. Soms ook is onmerkbaar een week voorbijgegaan of een jaar. Maar de eeuwigheid zal nooit sterven. Zo is het althans in de onvolmaakte wereld die zonder tijd is. En die wereld is onze wereld. Tijd bestaat niet, kun je zeggen. Waarmee je dan bedoelt dat er geen maat is voor geluk, voor het leven en hoe wij daar aan hechten. Geluk heeft geen lengte, evenmin als een breedte en een hoogte. Geluk heeft geen afstand tot de Zon, maar geluk is wel gebonden aan de Zon op dezelfde wijze als een boer verbonden is met zijn land of een ridder aan zijn eer. Geluk is als een bloem die zich opent of als een hart dat sneller kloppen gaat. Het geluk wordt ingegeven door een straaltje eeuwigheid, het Licht; Het kan een steen verwarmen, een plant doen groeien, de Natuur doen leven of een vuur doen ontsteken. Geluk kent een grote mate van onbestemdheid en het is meedogenloos in zijn verschijnen. Een ieder die nog niet dood is, moet zich zien te verhouden tot het geluk, waarvan sommigen menen dat het in een goede gezondheid zit en anderen dat het met liefde te maken heeft of zingeving. Hoe dan ook: geluk bestaat, zoveel is zeker en ook daar zal ik over schrijven in mijn boek; het boek dat nog geschreven moet worden.